هیچ حقیقت جهانی در مورد گیاهان داخلی یا خارجی وجود ندارد و همیشه می توان یک گیاه آپارتمانی را که به آسانی شناخته شده است، از بین برد. بیایید فوراً پایه ها را بگذاریم. دو دسته از صاحبان گل های آپارتمانی وجود دارد: آنهایی که بیش از حد آبیاری می کنند و کسانی که آبیاری را فراموش می کنند. عجیب است که رده متوسط بین این دو طرف ترازو یک نژاد کمیاب است. مطابق با این دو طبقه بندی متضاد، گیاهانی وجود دارند که با آنها موافق هستند. کسانی که قدر فراموش شدن را می دانند و کسانی که آن را نمی بخشند. کسانی که در زیر حملات کسانی که نگران کم کاری هستند غرق خواهند شد و کسانی که از فراموشی های مکرر ما خود را مومیایی خواهند کرد.
با این حال، گل های آپارتمانی بسیار سازگاری نیز وجود دارند که هر کاری برای کمک به ما انجام می دهند، که نسبت به قرار گرفتن در معرض آنها حساس نیستند و شکست های ما را در آبیاری یا بستر تحمل می کنند. سپس می توانیم در نظر بگیریم که نگهداری از آنها آسان است. در اینجا مجموعه ای از گیاهان تقریباً جهانی وجود دارد که هنوز هم می توانید آنها را بکشید، اما با پشتکار یا یک سفر 6 ماهه به خارج از کشور و فراموش کرده اید قبل از رفتن به آنها آب بدهید.
مقاوم ترین گونه ها را برای فضای داخلی خود کشف کنید:
کلروفیتوم
گل گندمی هنوز هم گیاه خوبی است. هیچ چیز برای نروییدنش وجود ندارد. رایج ترین نوع در کشت، نوع رنگارنگ، Chlorophytum comosum ‘Variegatum’ است که بدون شک از دهه 70 با آن مواجه شده اید، گندمی بومی آفریقا و متعلق به خانواده Liliaceae است. رزت هایی از برگ های بلند، مخروطی و کمانی شکل می دهد که در انتهای آن نوک تیز است. همانطور که رشد می کنند، ریشه های گوشتی و بزرگ و پر از آب تولید می کنند که به آنها اجازه می دهد در برابر خشکسالی مقاومت کنند.گندمی گاهی اوقات گل می دهد و گل های سفید و دوست داشتنی تولید می کند که قطر آنها حدود 1 سانتی متر است.
این گونه به طور ایدهآل در خاک غنی و سبک رشد میکند، که معمولاً خاکهای گلدانی برای گیاهان داخلی هستند، اما با هر نوع بستری سازگار میشوند. بگذارید خاک بین دو اضافه آب خشک شود. کم آبی را به خوبی تحمل می کند. مانند بسیاری از گیاهان سرپوشیده، نور مستقیم خورشید را دوست ندارد و نور قابل توجهی مانند کمتر از پنجره را می پذیرد. هنگامی که دما به زیر 5 درجه سانتیگراد می رسد آسیب می بیند.
این استولون در ساقه های سفت تولید می کند که به گیاهان جوان با گل های رز کوچک ختم می شود. آنها ریشه های کوتاهی تولید می کنند و می توانند مستقیماً به یک گلدان پر از خاک گلدان منتقل شوند تا رشد گیاه جدیدی را ببینند که خیلی سریع ریشه تولید می کند. بنابراین به ساده ترین روش ضرب و قلمه ممکن نیز مجهز شده است.
پیلیا پپرومیوئیدس
Pilea peperomioides اخیراً در حدود سالهای 2018/2020 یک جنون وحشتناک را تجربه کرده است. به ندرت توزیع شد و کمیاب بودن آن به آن شهرت بسیار قوی داد، به خصوص که بسیار فتوژنیک است و روندهای فعلی پیرامون گیاهان داخلی در اینستاگرام زیاد اتفاق می افتد. خوشبختانه، سپس به بازار اروپا حمله کرد و فشارها کاهش یافت. این کاملاً به آسانی Chlorophytum نیست، اما هنوز هم بی نیاز و انعطاف پذیر است. آزمون و خطای شما را تحمل می کند و همچنین به راحتی چند برابر می شود که این یک کیفیت مهم است. این گیاه بومی یوننان در چین است و از خانواده Urticaceae است. جایزه شایستگی باغ را توسط انجمن سلطنتی باغبانی دریافت کرد.
از قرار گرفتن در معرض نور، بدون آفتاب مستقیم، دمای بالای 10 درجه سانتیگراد، آبیاری متوسط، اجازه می دهد تا بستر بین دو آبیاری خشک شود، قدردانی می کند. گیاهی آبدار است. Peperomia از یک بستر زهکشی قدردانی می کند: می توانید 20 تا 30 درصد ماسه یا پرلیت را به خاک گلدان اضافه کنید و آن را در گلدان سفالی بکارید. ساقه مرکزی را تشکیل می دهد که دمبرگ های بلند از آن به برگ های گرد 10 سانتی متری ختم می شود. اغلب، ساقه های جوان جدا شده از گیاه اصلی ظاهر می شوند. می توانید به آرامی آنها را بردارید و در یک لیوان آب برش دهید. وقتی ریشه ها ظاهر شدند، دوباره در گلدان بکارید. پپرومیا گیاهی را تشکیل میدهد که عموماً اندازه متوسطی دارد، اما میتواند به ارتفاع 60 سانتیمتر (یا بیشتر) و عرض آن نیز برسد، در این صورت به یک سهام نیاز دارد.
سانسوریا
Sansevieria همچنین یکی از گیاهان آپارتمانی آبدار است که تقریباً تمام شرایط نوری از جمله آفتاب کامل یا مکان نسبتاً کم نور را در داخل خانه تحمل می کند. فقط همین رفتار را نخواهد داشت. این گیاه بومی مناطق گرمسیری آفریقا، هند یا ماداگاسکار است و از خانواده Agavaceae/Dracaenaceae است. ترجیح می دهد کم آبیاری شود، بهتر است کمی آن را فراموش کنید، زیرا فقط آبیاری زیاد برایش مضر است. برای بقیه کار سختی نیست. با عادت به حالت ایستاده، دسته ای از برگ های خطی و ضخیم را تشکیل می دهد که بسته به گونه می تواند کم و بیش گسترده، مسطح، مقعر یا استوانه ای باشد. گیاهانی که بیشتر به عنوان گیاهان داخل خانه با آن مواجه می شوند، Sansevieria trifasciata هستند که به آن “زبان مادرشوهر” نیز می گویند، و Sansevieria trifasciata “Laurentii” با برگ های زرد، مرمری و راه راه عرضی آن. Sansevieria به تدریج در عرض گسترش می یابد، اما شکل باریکی را حفظ می کند. در طول زمان می تواند به ارتفاع 1.50 متر یا حتی بیشتر برسد.
اسکینداپسوس و پوتوس
Scindapsus (Scindapsus pictus) و Pothos (Epipremnum aureum) به اندازه کافی نزدیک هستند تا آنها را در این پاراگراف گروه بندی کنیم. آنها گیاهان لیانا هستند که بسیار انعطاف پذیر هستند و حتی در تاریک ترین مکان ها نیز رشد می کنند. آنها بومی آسیای جنوب شرقی و هند هستند و بخشی از خانواده Araceae هستند. تفاوت اصلی آنها در رنگ و شکل شاخ و برگ است. برگهای اسکینداپسوس، تقریباً همیشه قلبی (قلبی شکل)، کاملاً ضخیم و بافت، سبز تیره، رنگارنگ با خاکستری نقرهای، در حالی که برگهای پوتوس نازکتر، براق، سبز-زرد تا سبز تیره، رنگارنگ با زرد، روشن هستند. سبز یا سفید، به شکل قلب، بیضی یا بیضی. آنها همچنین گسترده تر هستند.
هر دوی آنها از یک بستر نسبتاً خنک قدردانی می کنند، اما عدم آبیاری را تحمل می کنند. زمانی که زیر گلدان چند سانتی متر خشک شد به آن ها آب بدهید و مواظب باشید که آب راکد ته گلدان باقی نماند. آنها در نور خوب و غیر مستقیم به خوبی رشد می کنند، حتی اگر پوتوس در برابر قرار گرفتن در معرض آن تحمل کند. سریعتر از اسکینداپسوس رشد می کند. اگر نور خیلی مستقیم و بدون فیلتر باشد، تنوع خود را از دست می دهند. آنها نباید در معرض دمای کمتر از 10 درجه سانتیگراد قرار گیرند و از رشد بین 18 تا 29 درجه سانتیگراد لذت می برند.
بگونیا ریزوم و به ویژه بگونیا نیلوفر آبی
خانواده بگونیا بسیار گسترده است، با تغییرات زینتی زیاد، روش های متعدد کشت یا تکثیر. برخی از آنها بسیار حساس هستند. نیلوفر آبی بگونیا یا بگونیا x erythrophylla دوستانه ترین است که من می شناسم، مطلقاً کینه ای در خود ندارد. این بگونیا ریزوم، قوی و متحمل است. مطمئناً، بسیاری از بگونیاها در سطح زینتی موفقتر هستند و برگهای خالدار و رنگارنگ با اشکال و بافتهای بسیار متنوع را ارائه میکنند. آنها گاهی اوقات نسبتاً ساده برای رشد یا دیواهای واقعی بسته به گونه ها و ارقام هستند. اگر چه به نظر می رسد که جذابیت کمتری داشته باشد یا فتوژنیک کمتری داشته باشد، بگونیا نیلوفر آبی گیاهی بسیار قابل اعتماد است. برگهای ساقه بلند آن که مستقیماً از ریزوم بیرون میآیند، گرد و به صورت عمودی حمل میشوند، با تیغهای سبز تیره ساتنی، بنفش در پشت. نمایش برگ ها با این جهت عمودی برجسته می شود. با قرارگیری خوب، ما جلوه های نوری زیبایی را از طریق برگ ها مشاهده می کنیم که بنفش را بیرون می آورد. ظاهر عجیب و غریب آن، که یادآور نیلوفر آبی است، با گل روشن و صورتی مایل به سفید در بالای شاخ و برگ در پایان زمستان همراه است.
بگونیا متعلق به خانواده بگونیا است و بومی مناطق گرمسیری است: آمریکای مرکزی و جنوبی، دریای کارائیب، آسیای جنوب شرقی و مناطق گرمسیری آفریقا. بیش از 2000 گونه و گونه وجود دارد. بگونیا نیلوفر آبی از موقعیت روشن قدردانی می کند، اما بیشتر در سایه بودن را تحمل می کند. از یک بستر نسبتاً زهکشی و تازه، آبیاری منظم، بدون رطوبت ثابت استقبال می کند، اما هرگونه فراموشی آبیاری را تحمل می کند. کمبود نور و آب می تواند از گلدهی آن جلوگیری کند، اما تأثیر کمی بر شاخ و برگ آن دارد. در دمای بالای 13 درجه سانتی گراد رشد می کند و به راحتی از طریق قلمه های ساقه یا برگ تکثیر می شود. قلمه برگ در بگونیا بسیار شگفت انگیز است. برخی بگونیاها به سادگی از یک تکه تیغه برگ تولید مثل می کنند! این یک خانواده کاملاً جذاب برای کشف است.
ساکسفراژا (Saxifraga)
ساکسفراژا به دلیل گلهای زیبا و مقاوم به شرایط مختلف، یکی از گیاهان محبوب آپارتمانی است. این گیاه در نور کم نیز خوب رشد میکند و به دماهای مختلف مقاوم است. گلهای آن معمولاً کوچک و در رنگهای سفید، صورتی یا قرمز هستند. ساکسفراژا نیاز به آبیاری منظم دارد و در خاکهای با زهکشی خوب بهترین رشد را میکند. این گیاه برای فضاهای داخلی کوچک بسیار مناسب است و با توجه به اندازه کوچک خود، میتواند در ظروف کوچک و گوشههای کم نور خانه نیز به خوبی رشد کند.
فیکوس لیراتا (Ficus lyrata)
فیکوس لیراتا یا درخت نخل فیکوس، با برگهای بزرگ و برجسته، یکی از گیاهان جذاب برای دکوراسیون داخلی است. این گیاه به نور روشن غیرمستقیم نیاز دارد و در دماهای معتدل به خوبی رشد میکند. برگهای این گیاه به شکل موسیقی و براق هستند و به زیبایی فضای داخلی را تزئین میکنند. فیکوس لیراتا نیاز به آبیاری منظم دارد و باید از آبیاری بیش از حد خودداری کرد، زیرا ممکن است ریشههای آن به دلیل رطوبت زیاد دچار مشکل شوند.
آگلونما (Aglaonema)
آگلونما با برگهای شاداب و متنوع، یکی از گیاهان محبوب در دکوراسیون داخلی است. این گیاه به نور غیرمستقیم و شرایط نوری کم بسیار خوب پاسخ میدهد. برگهای آن میتواند در رنگهای سبز، نقرهای و قرمز باشد و زیبایی خاصی به فضای خانه میبخشد. آگلونما به رطوبت بالا و خاکهای خوب زهکشی شده نیاز دارد و در دماهای گرم و مرطوب بهترین عملکرد را دارد. این گیاه بهطور کلی نیاز به مراقبت کم و آبیاری منظم دارد.
کالاتیا (Calathea)
کالاتیا یکی از گیاهان جذاب با برگهای زیبا و رنگارنگ است که به نور غیرمستقیم و رطوبت بالا نیاز دارد. برگهای این گیاه معمولاً دارای الگوهای متنوع و زیبا هستند و به صورت دستهای رشد میکنند. کالاتیا نیاز به خاک مرطوب و آبیاری منظم دارد و بهتر است از آبیاری با آب سرد خودداری شود. این گیاه برای افزایش رطوبت محیط بسیار مناسب است و در فضاهای مرطوب مانند حمام نیز خوب رشد میکند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر با متخصصان ایران کود در ارتباط باشید.
بیشتر بخوانید:
خرید کود مایع گیاهان آپارتمانی شوک