یونجه یکی از مهمترین محصولات کشت شده در آمریکای شمالی است که ارزش آن پس از ذرت و سویا قرار دارد. حفظ توده یونجه با کیفیت بالا منجر به عملکرد بالاتر علوفه می شود. این امر مستلزم ترکیب دقیقی از تغذیه گیاه، کنترل علف های هرز، مدیریت آفات و مهارت در برداشت است. پرورش دهندگان یونجه با چالش ایجاد توازن در دستیابی به عملکرد بالا با قیمت فوق العاده یونجه با کیفیت بالا مواجه هستند. برگ های یونجه پس از چمن زنی به سرعت دوباره رشد می کنند و برگ ها جایی است که اکثر پروتئین های گیاهی ارزشمند در آن قرار دارد. با بالغ شدن گیاهان، ساقه ها به رشد خود ادامه می دهند. ساقه ها در مقایسه با برگ ها دارای پروتئین کمتر و فیبر و لیگنین غیرقابل هضم بالایی هستند. در اینجا اگر خواهان رشد بیشتر در محصول خود هستید، لازم است از کود اسید هیومیک برای یونجه استفاده کنید تا روند باروری تسریع یابد.
نقش استفاده از اسید هیومیک برای یونجه
همان طور که می دانید در بررسی کود اسید هیومیک برای یونجه، یونجه بیشترین تقاضا را برای ذخایر مواد مغذی خاک نسبت به هر یک از محصولات معمولی دارد. هنگامی که برداشت های متعدد یونجه محاسبه می شود، واضح است که مقادیر زیادی از مواد مغذی از آنها تخلیه می شود. علاوه بر حمایت از رشد عملکرد بالای یونجه، چندین مزیت کمتر آشکار برای حفظ منابع کافی از مواد مغذی خاک وجود دارد. به عنوان مثال، مطالعات نشان داده اند که عرضه کافی پتاسیم در خاک، ماندگاری توده را بهبود می بخشد و تعداد شاخه های هر گیاه را افزایش می دهد.
عرضه کافی پتاسیم همچنین تعداد و فعالیت باکتری های ریزوبیا را افزایش می دهد که پیش نیاز یک همزیستی تثبیت N سالم است. ریزش برگ از گیاهان یونجه نیز با پتاسیم کافی به حداقل می رسد و در نتیجه نسبت برگ به ساقه بهتر و خوراک دام با کیفیت بالاتری حاصل می شود. نشان داده شده است که فسفر کافی در خاک برای تولید پروتئین ضروری است. رشد مجدد و بازیابی گیاه پس از قلمه زدن با فسفر کافی در مقایسه با شرایط کمبود فسفر سریعتر است.
- کنترل بیماری های گیاهی
در بررسی کود اسید هیومیک برای یونجه توجه به تغذیه گیاه نیز می تواند سودآوری یونجه را به روش های نه چندان واضحی به همراه داشته باشد. مدیریت دقیق مواد مغذی نیز می تواند باعث بهبود مقاومت در برابر بیماری های گیاهی شود. در بسیاری از موارد، یونجه با کمبود K نسبت به زمانی که به اندازه کافی بارور شده باشد، مستعد ابتلا به بیماری است. به عنوان مثال، لکه های برگ یونجه با پتاسیم کافی کاهش می یابد. کمبود روی، یونجه را مستعد ابتلا به بیماری های قارچی مانند ریزوکتونیا و فیتوفتورا می کند.
این دو بیماری پوسیدگی ریشه می توانند مشکلات عمده ای را در یونجه ایجاد کنند. انتخاب صحیح واریته، مدیریت آب و توجه به تغذیه گیاه همه با هم کار می کنند تا آسیب ریشه را به حداقل برسانند. یک کلید برای حفظ عملکرد بالا و توده های سالم یونجه شامل تامین مواد مغذی کافی است. تجزیه و تحلیل خاک قبل از ایجاد توده بهترین راه برای شروع سالم یونجه جوان است. آزمایش بافت در سال های بعدی روش خوبی برای ردیابی روند مواد مغذی در طول زمان و تشخیص مشکلات است. روش های کاملاً ثابتی برای آزمایش غلظت مواد مغذی یونجه در بافت گیاه وجود دارد.
تغذیه مناسب گیاه برای تولید موفق یونجه ضروری است. فقط از آن دسته از مواد مغذی استفاده کنید که برای دستیابی به اهداف تولید خود مورد نیاز هستند. به یاد داشته باشید که همه کمبودهای ناشی از عملکرد با چشم قابل مشاهده نیستند. مصرف مواد مغذی و کود اسید هیومیک برای یونجه را پیگیری کنید.
منبع مواد مورد استفاده و نقش اسید هیومیک برای یونجه
یونجه منبع نیتروژن کافی را از رابطه همزیستی خود با باکتری ریزوبیوم تثبیت کننده نیتروژن دریافت می کند. با این حال، گیاهان یونجه معمولاً از کمبود فسفر رنج می برند. شایع‌ترین علامت کمبود فسفر ریشه‌ها و برگ‌های توسعه نیافته است که به رنگ سبز آبی در می‌آیند. بسیاری از کشاورزان در طول کاشت فسفر به مزرعه اضافه می کنند.
بسیاری از کشاورزان نیز دقیقاً قبل از کاشت و سپس هر 2-3 برش کود را به خاک اضافه می کنند، به خصوص در طول سال دوم و سوم زراعی. با این حال، اینها فقط برخی از الگوهای رایج هستند و نباید بدون انجام تحقیقات شخصی از آنها پیروی کرد. این مفید است که حداقل سالی یک بار خاک خود را آزمایش کنید و پس از مشورت با متخصص اقدامات اصلاحی انجام دهید.
در بررسی کود اسید هیومیک برای یونجه آزمایش خاک تنها راه برای تعیین وضعیت حاصلخیزی و pH خاک شماست. قرائت آزمایش خاک برای تولید یونجه ضروری در نظر گرفته می شود. در صورت ناکافی بودن این مواد مغذی و ضروری به طور قابل توجهی کاهش می یابد و عمر توده کوتاه می شود. pH خاک باید نزدیک به خنثی باشد (pH 7) بنابراین باکتری ریزوبیوم می تواند نیتروژن را برای استفاده توسط گیاه یونجه تثبیت کند. قبل از کاشت یونجه از فسفر و پتاسیم کافی برای رفع نیاز محصول استفاده کنید. برای بهترین نتایج، هم آهک و هم کود باید در شش اینچ بالای خاک گنجانده شوند.
بیشتر بخوانید: کود سیاه برای یونجه
سخن پایانی :
یونجه پرمحصول مقادیر زیادی مواد مغذی را از خاک حذف می کند. از طریق فرآیند معمولی هوازدگی خاک، خاک ها قادرند سالانه مقدار معینی از مواد مغذی مورد نیاز خود را با توجه به ترکیب شیمیایی و فیزیکی خود تامین کنند. نظارت بر وضعیت مواد مغذی خاک شما از طریق آزمایش، بهترین راه برای دانستن اینکه چه مواد مغذی به طور طبیعی تامین می شود و چه مقدار کود برای تولید یونجه مورد نیاز است، است.
هنگامی که نهال‌های یونجه گره‌هایی را روی ریشه‌های خود تشکیل می‌دهند، می‌توانند نیتروژن خود را از اتمسفر تثبیت کنند، بنابراین در طول عمر توده نیازی به استفاده از نیتروژن نیست. تثبیت نیتروژن نتیجه فعالیت همزیستی یونجه و ریزوبیوم است باکتری ها برای اینکه همزیستی اتفاق بیفتد، مهم است که از دانه های تلقیح شده مناسب استفاده شود و باکتری های تثبیت کننده نیتروژن فعال شوند.
پاسخ به کود نیتروژن پس از استقرار یونجه نشانه آن است که شرایط خاک بیش از حد اسیدی است یا باکتری های تثبیت کننده نیتروژن وجود ندارند. آزمایش خاک می تواند تعیین کند که مشکل اسیدیته است یا خیر، اما نه اسیدیته و نه نقص تلقیح را نمی توان پس از کاشت یونجه اصلاح کرد.
