کود مناسب درخت پسته

درخت پسته درختی­ست برگ ­ریز (در مقابل گیاهان بی­خزان)، با عمر طولانی و رشدی آهسته که ارتفاعش به 20 الی 33 پا (6 الی 10 متر) می­رسد.

درخت پسته درختی دوپایه است.

این بدان معنی­ست که یک درخت پسته می­تواند تنها گل­های نر (این درختان را درخت پسته­ی نر می­نامند)

یا گل­های ماده (درختان پسته­ی ماده) را به خود داشته باشد.

به منظور میوه ­دهی، گرده­ های درختان نر باید از طریق باد به سمت درختان ماده حرکت کنند.

تنها این درختان ماده هستند که میوه تولید می­کنند.

در نتیجه، اگر بخواهیم به محصول­دهی نائل آییم، بایستی در حالت ایده­آل هر یک درخت نر پسته را در میان هر 9 درخت ماده­ی پسته بگذاریم.

درختان پسته­ی نر، به راحتی توسط هر کسی قابل تشخیص است، چرا که آنها معمولاً بلندتر و مستحکم­تر از همتایان ماده­ی خود هستند.

ریشه­ های قدرتمند درختان پسته عمقی تا سه و وسعتی تا هشت متر به خود می­گیرند.

برگ­های درختان پسته در اواخر پاییز (در بیشتر مواقع آذرماه) شروع به ریختن می­کنند.

ابتدا درختان پسته­ ی ماده ­ای که میوه داده ­اند برگ­های خود را از دست می­دهند.

پس از آنها سایر درختان ماده و سرانجام درختان نر عریان می­شوند.

شکوفه­ های درختان، که در میانه­ های بهار پدیدار می­شوند، در بسیاری از موارد ابتدا درختان نر را زینت می­بخشند

و با فاصله­ ی زمانی بسیاری بر درختان ماده ظاهر می­شوند.

در نتیجه­ ی این پدیده، درصد بزرگی از گرده­ ها از دست می­روند.

بنابرین، برخی از کشاورزان پسته­ کار، اقدام به جمع­ آوری گرده­ ها، از محل درختان نر کرده و سپس آنها را در شرایط مناسب نگهداری می­کنند.

با شکوفه­ زنی درختان ماده می­توان گرده­ ها را در میانشان پخش نمود.

این عمل را گرده­ افشانی مصنوعی می­گویند.

درختان پسته تمایل بسیاری به باردهی متناوب (محصول­ دهی بسیار در یکسال و ناچیز در سال پس از آن)  دارند.

درختان پسته از هفتمین سال عمر خود محصولی مناسب عرضه کرده و عمر محصول­ دهی آن تا صد سال یا حتی بیش از آن ادامه می­یابد.

کود پسته

این نوع از درختان می­توانند رطوبت بسیار ناچیز هوا و سطوح بالایی از خشکی خاک را تاب آورند.

در مقابل، رطوبت بالای هوا تأثیر منفی بسزایی در سیر تکاملی آنها می­گذارد.

مناطقی با زمستان­های نسبتاً سرد و تابستان­های طولانی،

گرم و خشک (با دمای 25 الی 35 درجه­ ی سلسیوس) برای رشد این درختان مناسب هستند.

زمستان­ های سرد برای برآورده ساختن نیازهای درختان در سرما ضروری­ست.

یکی از دلایل این ضرورت، فراهم شدن شرایطی برای شکوفه کردن تقریباً همزمان درختان نر و ماده و رویش به­ هنجار آنها می­باشد.

پس از یک زمستان گرم، با توجه به تعلیق ناقص در دوره­ ی نهفتگی، درختان نر بسیار زودتر از درختان ماده شکوفه­ دهی می­کنند،

در نتیجه درصد شگرفی از گرده­ها از دست می­روند و میزان میوه کم و پوسته­ های خالی افزایش می­یابند.

کود پسته و تاثیر آن بر روی گیاه

نیتروژن عنصر اصلی مورد نیاز برای رشد مناسب شاخه­ ها و رسیدن به محصولی مناسب است.

کمبود نیتروژن اغلب منجر به آسیب رسیدن و از دست رفتن برگ­ها، در دوره­ ی باروری، و نتیجتاً کم شدن محصول می­شود.

در صورتی که کشاورزان تشخیص کمبود نیتروژن بدهند، N-P-K 32-0-0 را از طریق سیستم آبیاری مورد استفاده قرار می­دهند

که سال به سال با رشد درختان، مقدار آن نیز افزایش می­یابد.

همچنین مشاهده شده است که کمبود فسفر و پتاسیم نیز حجم و کیفیت محصول درختان پسته را کاهش می­دهد.

ورود به حوزه­ ی تشخیص نقصان­ ها و تجویز کودها و سم­های مناسب،

کاریست علمی و پیچیده که کمک گرفتن از متخصصان این حوزه را الزامی می­سازد.

اقدامات غیر کارشناسی و حتی اتکا به تجربه ­های کشاورزان دیگر (حتی افرادی که با مشکلات مشابهی دست و پنجه نرم کرده­ اند)

می­تواند خسارت­های غیر قابل جبرانی را به همراه داشته باشد.

نویسنده: امید محققی فرد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *