پیوند انگور با انجیر

پیوند انگور با انجیر : انجیر و انگور اغلب با هم رشد می کنند زیرا هر دو گیاهان گرما دوست هستند، همچنین درختان انگور و انجیر به نگهداری کمی  نیاز دارند. برای کشاورزانی که می خواهند هزینه های نیروی کار خود را به حداقل برسانند، ایده آل می باشد.

 علاوه بر این، این دو گیاه می توانند از نظر تغذیه ای مکمل یکدیگر باشند، زیرا انجیر منبع خوبی از فیبر و انگور منبع خوبی از ویتامین ها و مواد معدنی است.

چرا یک درخت انجیر را در یک تاکستان قرار می دهیم؟

درختان انجیر می توانند در انواع آب و هوا مختلف کاشته شوند و رشد کنند، یکی از دلایلی که کشاورزان ممکن است درخت انجیر برای کاشت  در تاکستان خود انتخاب کنند این است که انجیر  می تواند برای انگور سایه ایجاد کند.

 برگ های درخت انجیر نیز می تواند به محافظت از انگور در برابر آسیب باد و آفتاب کمک کند. علاوه بر این، ریشه درخت انجیر می تواند به هوادهی خاک و بهبود زهکشی در تاکستان کمک کند.

پرورش دهندگان انگور اغلب تعداد انگورها را در تاکستان های خود با استفاده از قلمه توسعه  می دهند، همچنین  از طریق تکثیر، می توانند انگورهای سالم را برای تولید  قلمه انتخاب کنند.

در مناطقی که  بارندگی فراوان و رطوبت زیاد وجود دارد، بسیاری از پرورش دهندگان تاکستان های جدیدی را با کاشت قلمه ها به طور مستقیم  پرورش می دهند،   در غیر این صورت بهتر است قلمه ها را به مدت یک سال در نهالستان پرورش دهیم و سپس در سال بعد در مکانی دائمی بکارید.

روشهای پیوند انگور به انجیر

• انتخاب و نگهداری چوب پیوندک و پیوند انگور با انجیر

چوب پیوندک در حالی که درختان هنوز خواب هستند معمولاً ( اواخر فوریه یا مارس ) جمع آوری می شود، چوب پیوندک باید صاف و به ضخامت مداد باشد، جوانه های که به صورت عمودی در قسمت مرکزی بالای درختان رشد می کنند ایده آل هستند.

سپس جوانه ها را  به طول 12-18 اینچ برش دهید و در یک کیسه پلاستیکی مناسب  بگذارید، یک حوله کاغذی مرطوب یا خزه اسفاگنوم را در کیسه قرار دهید تا رطوبت آنها را حفظ کند.

تا زمانی که ( اواسط تا اواخر آوریل) برای پیوند آماده می شوند،  جوانه ها را در جای خنک نگهداری کنید.

• انتخاب پایه

امروزه طیف گسترده ای از انتخاب های پایه وجود دارد، که درختانی با اندازه های مختلف ، استاندارد  و کامل تا کوتوله های واقعی (با ارتفاع کمتر از 10 فوت در زمان بلوغ) تولید می کنند.

این  پایه های مختلف نه تنها از نظر اندازه نهایی درخت، بلکه از نظر مقاومت در زمستان و مقاومت  در برابر حشرات و بیماری های خاص و عملکرد در انواع مختلف خاک متفاوت هستند.

بیشتر پایه های کوتوله زودرس هستند، به این معنی که در اوایل رشد درخت،  میوه می دهند.

تکثیر پایه ها یا از طریق بذر (برای پایه های نهال) و یا از طریق فرآیند ریشه زایی قلمه ها که به لایه بندی معروف است، انجام می شود. پایه های کوتوله معمولاً قلمه های ریشه دار هستند.

• پیوند زدن نیمکتی و پیوند انگور با انجیر

روشی که معمولاً برای پیوند فنری استفاده می شود، به عنوان پیوند نیمکتی نیز شناخته می شود. از پیوند زدن نیمکتی  می توان برای قلمه و تکثیر  انواع مختلف  دیگر درختان مثل درخت سیب یا گلابی نیز استفاده کرد.

 از آنجایی که این تکنیک شامل اتصال چوب با قطر مساوی  در حدود ضخامت مداد است،  در نزدیکی انتهای شاخه ها انجام می شود.

برای تکمیل این پیوند، به یک چاقوی تیز و یک نوار پیوند یا یک نوار پلاستیکی برای مهر و موم کردن پیوند نیاز دارید.

اولین برش یک برش صاف به طول تقریباً  تا  اینچ  روی پایه،  چند اینچ بالاتر از ریشه بالایی ایجاد شود، همچنین  یک برش منطبق در کف چوب پیوندک به طول 5-6 اینچ لازم است .

برش دوم کمی سخت تر است،  از نقطه ای در حدود ⅓ اینچ به پایین سطح و به مرکز پایه برش دهید، این برش باید تقریباً موازی با چوب باشد.  بهتر  ته پیوندک دقیقاً به همان شکل بالای پایه آماده شود.

پیوندک و پایه را  مجکم به هم فشار دهید تا به طور کامل بهم متصل شوند. در نهایت، پیوند جدید را با نوار پیوند برای جلوگیری از  خشک شدن بافت ببندید.

درختان تازه پیوند شده در نهالستان  مدت یک یا دو سال است رشد می کنند،  تا زمانی که به اندازه کافی بزرگ شوند تا  در محل دائمی خود کاشته شوند، هنگام کاشت درختان پیوندی، مطمئن شوید که پیوند را 2 اینچ  یا بیشتر از سطح زمین قرار داده اید و پیوندک ریشه ندارد.

• پیوند شکاف و پیوند انگور با انجیر

پیوند شکاف تکنیکی است که بین یک تنه یا اندام بزرگ پایه و یک پیوندک کوچک  ایجاد می شود. با استفاده از این روش، یک درخت مسن‌تر را می‌توان برای تغییر به گونه‌ای مطلوب‌تر به کار برد.

چوب پیوندک مثل روش نیمکتی جمع آوری و ذخیره و مجدداً این پیوند در ماه آوریل انجام می شود.

در این روش  درخت در ارتفاع مناسب، معمولاً 30 اینچ یا بیشتر از سطح زمین قطع می شود، از طرف دیگر، شاخه‌های منفرد در یک درخت مسن‌تر را می‌توان با استفاده از همین تکنیک قطع کرد.

پس از آماده شدن استوک، دو پیوندک با استفاده از تکه‌هایی از چوب یکساله به ضخامت مداد به طول تقریباً پنج تا شش اینچ تهیه می‌شود،  ته هر پیوندک یک برش منفرد، صاف و شیبدار ایجاد کنید.

این پیوندک‌ها در شکاف قرار می‌گیرند، طوریکه که کامبیوم استوک و پیوندک در یک راستا قرار گیرند، البته پوست درخت بسیار ضخیم تر از پوست پیوندک است.

یک برش به طول یک اینچ از وسط پیوندک از پایین ایجاد کنید و یک طرف آن را بردارید،  طرف دیگر در نوک مخروطی است تا اتصال پیوندک به استوک آسانتر شود.

سطح صاف و بریده پیوندک را به صورت صاف در برابر استوک  قرار دهید و کناره ها را با چاقو در پوسته پیوندک بکشید، پس از قرار دادن پیوندک در هر طرف شکاف  باید تمام سطوح بریده شده پوشانده شود تا از خشک شدن بافت حساس کامبیوم  جلوگیری شود.

پیوندهای تازه تهیه شده  را برای چند روز بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ سوراخی در ترکیب پیوند باز نشده است ..