روش کاشت گوجه فرنگی در زمین

کاشت گوجه فرنگی در زمین باز

عملکرد گوجه فرنگی هایی که در فضای باز کشت می شوند کمتر از گوجه فرنگی های گلخانه ای است. اما همه می‌دانند که خوشمزه‌ترین گوجه‌فرنگی‌ها در زیر آفتاب در باغ یا مزرعه می‌رسند. در عین حال، مراقبت از آنها راحت تر از گلخانه ها است.

برای به دست آوردن برداشت پربار، باید نوع مناسب محصول را انتخاب کنید و شرایط بهینه برای رشد را برای آن فراهم کنید. از این مقاله با زمان و نحوه کاشت نهال، نحوه کود دهی به آنها و کنترل آفات آشنا خواهید شد.

مرحله اول: انتخاب نهال با کیفیت

می توانید نهال گوجه فرنگی را خودتان پرورش دهید یا بخرید. برای پیوند به زمین، شما باید فقط آن دسته از نهال هایی را انتخاب کنید که دارای یک ریشه و ساقه قوی با ارتفاع حداقل 20 سانتی متر هستند، شاخه ها باید 8-9 برگ کامل داشته باشند رنگ سبز. سبزی کم رنگ تقریباً همیشه نشان می دهد که نهال ها تحت تأثیر نوعی بیماری هستند.

آیا می دانستید که بیش از 25000 نوع گوجه فرنگی در جهان وجود دارد! از قرن 16 تا 18، گیاه شناسان ایتالیایی تعداد زیادی از انواع این فرهنگ را توسعه دادند. و امروزه، با تلاش پرورش دهندگان در سراسر جهان، آنها همچنان به رشد واریته های جدید، بهبود بهره وری و سازگاری آنها با شرایط مختلف آب و هوایی ادامه می دهند.

آماده سازی خاک برای کاشت نهال

گوجه فرنگی یک محصول گرما دوست است، اما نور مستقیم خورشید را تحمل نمی کند. هنگام انتخاب مکان برای کاشت آنها، بهتر است در مکانی بمانید که کمی سایه با شاخ و برگ درخت، دیوار ساختمان یا گلخانه باشد. همچنین می توان تخت را با توری مخصوص از آفتاب سوزان محافظت کرد. توصیه می شود که هیچ پیش نویس در منطقه وجود نداشته باشد.

کاشت نهال در محلی که در سال گذشته هویج، پیاز یا خیار روییده بود توصیه می شود. بعد از سیب زمینی، خطر ابتلا به بیماری های گیاهی مانند سوختگی دیررس زیاد است.

آماده سازی مناسب خاک قبل از کاشت گوجه فرنگی بسیار مهم است. برای انجام این کار، کوددهی می شود و اسیدیته خاک نرمال می شود. محدوده مطلوب برای گوجه فرنگی 6 تا 7 pH است. اگر از مرحله آماده سازی غافل شوید، نهال ها، حتی با کود دهی به موقع، بیمار و پژمرده می شوند.

مهم!

باغبانان باتجربه کاشت گوجه فرنگی را در یک منطقه برای دو فصل متوالی توصیه نمی کنند. اما همه این فرصت را ندارند که تخت‌های خود را جایگزین کنند. راه برون رفت از این وضعیت احیای خاک است:

*در پاییز بستر حفر می شود و همزمان آن را از بقایای گیاهی پاک می کنند.

*کودها در عمق بیل بیل – ذغال سنگ نارس، سوپر فسفات، فضولات پرندگان اعمال می شود.

*خردل، چاودار زمستانه یا سایر کودهای سبز را در بستر باغ بکارید.

*خاک را با محلول هیومیک آبیاری کنید تا میکرو فلور مفید موجود در آن فعال شود.

شما نباید کمپوستی را که کاملاً پوسیده نشده در زمین دفن کنید. این باعث جذب کرم های سیمی و کرم هایی می شود که می توانند به ریشه گیاهان آسیب برسانند.

تشکیل بستر برای نهال حدود یک هفته قبل از کاشت آغاز می شود. سوراخ ها حداقل به عمق 20 سانتی متر ساخته می شوند در مناطق بزرگ استفاده از یک سوراخ مناسب است.

کاشت نهال در زمین باز

فقط شاخه های سخت شده را می توان در خاک بستر باغ کاشت. نهال های آماده نشده ممکن است در اثر تغییر ناگهانی دما بمیرند یا رشد آنها به تاخیر بیفتد. زمان مناسب برای کاشت گوجه  فرنگی اواسط یا اواخر اردیبهشت در نظر گرفته می شود. در این زمان عملا یخبندان وجود ندارد. اگر دما کاهش یابد، نهال ها با آگروفیبر پوشانده می شوند.

هنگامی که سوراخ ها تشکیل می شوند، آنها علاوه بر این با محلول پرمنگنات پتاسیم ضد عفونی می شوند – باید رنگ صورتی کم رنگ داشته باشد. پس از این، محل زیر نهال با آب تمیز آبیاری می شود، صبر کنید تا کاملا جذب شود و بوته جوان کاشته شود. پس از کاشت، نهال ها تا چند روز آبیاری نمی شوند. این برای ریشه زایی خوب لازم است – در جستجوی رطوبت، ریشه به شدت رشد می کند و از رشد خوب بیشتر ساقه اطمینان می دهد.

قوانینی که هنگام کاشت گوجه فرنگی باید رعایت شود:

*بهتر است صبح یا اواخر بعد از ظهر، زمانی که خورشید چندان فعال نیست، از ظروف به خاک باز پیوند بزنید.

*فاصله 40-60 سانتی متر بین سوراخ ها باقی می ماند تا گیاهان با یکدیگر تداخل نداشته باشند.

*کاشت به صورت شطرنجی انجام می شود و فاصله بین ردیف ها تا 70 سانتی متر (بسته به نوع محصول) باقی می ماند.

*نهال ها را همراه با یک توده خاک در سوراخ ها قرار می دهند و آنها را تا برگ های لپه در سوراخ ها عمیق می کنند و در آن حفر می کنند و خاک اطراف ساقه را محکم فشار می دهند. قسمت بالایی با خاک اره، کاه یا یونجه مالچ شده است.

با نهال های رشد بیش از حد آنها کمی متفاوت عمل می کنند. 2-3 برگ پایین ساقه برداشته می شود، گیاه به صورت زاویه دار در سوراخ قرار می گیرد و بیش از 20 سانتی متر از بالای سطح زمین باقی نمی ماند. در این موقعیت، نهال در حفر می شود، خاک در اطراف آن فشرده می شود و تا 3-4 سانتی متر تپه می شود تا ساقه باقی مانده در بالای زمین را پشتیبانی کند.

ویژگی های مراقبت از نهال گوجه فرنگی

مراقبت شایسته و به موقع از گوجه فرنگی کلید باردهی خوب در آینده است. برای قوی نگه داشتن ریشه ها و دریافت اکسیژن کافی ساقه، باید هر دو تا سه هفته یکبار خاک را شل کنید. برای این کار از هواکش های بین ردیفی یا علف های هرز استفاده کنید که به طور همزمان علف های هرز را حذف می کنند. از بین بردن علف های هرز بسیار مهم است زیرا آنها آفات را پرورش می دهند.

تغذیه و آبیاری

باید گوجه فرنگی ها را تا ریشه آبیاری کنید. ساقه و برگ ها نباید خیس شوند – این ممکن است باعث ریزش گل آذین و سوختگی شود. هنگام انتخاب سیستم آبیاری بهتر است آبیاری قطره ای را انتخاب کنید.

نیازی به آبیاری هر روز گیاهان نیست. گوجه فرنگی محصولی است که از کشورهای گرم به ما رسیده است، بنابراین کافی است یک یا دو بار در هفته آن را آبیاری کنید، اما سخاوتمندانه – 5-10 لیتر در هر بوته بالغ. در هوای گرم، شما باید بیشتر آبیاری کنید – حداقل دو یا سه بار در هفته، اما بوته ها را بیش از حد آبیاری نکنید، در غیر این صورت میوه ها به احتمال زیاد ترک خواهند خورد. باغبان باتجربه توصیه می کنند:

*استفاده از آب در دمای اتاق برای آبیاری؛

*نهال ها را در شب آبیاری کنید تا خطر سوختگی روی ساقه ها و برگ ها به حداقل برسد.

*حتما دو روز قبل از تپه زدن به گیاهان آبیاری کنید، زیرا خاک خشک می تواند به ریشه های جانبی ظریف در پایین ساقه آسیب برساند.

جالب هست!

وطن گوجه فرنگی بخش مرکزی آمریکای جنوبی است. آنها مانند سیب زمینی، بادمجان و فلفل از خانواده شب بو هستند. این گیاه توسط آزتک های باستانی کشت می شد که از آن برای غذا و به عنوان یک توهم زا قوی در مراسم استفاده می کردند.

بسیاری از مردم در مورد این سوال نگران هستند – هر چند وقت یکبار گوجه فرنگی را بارور کنیم؟ در طول فصل رشد به حداقل 4 بار تغذیه نیاز دارید. کودها طبق طرح زیر اعمال می شوند:

*اولین تغذیه 15 روز پس از کاشت نهال در زمین باز انجام می شود. کودهای مناسب عبارتند از نمک نمک، دم کرده قاچ و محلول آبی از فضولات تازه یا خشک پرندگان. می توانید کمی خاکستر چوب اضافه کنید. در این زمان، جوانه ها روی بوته ها شکل می گیرند و چنین حمایتی به تخمدان خوب کمک می کند.

*تغذیه دوم 10 روز پس از شکوفه دادن خوشه دوم روی بوته ها اعمال می شود. این از یک تزریق آلی یا کود معدنی پیچیده، به عنوان مثال، مونوفسفات پتاسیم ساخته شده است. 20-30 گرم از دارو را در هر سطل ده لیتری مصرف کنید. بیش از یک لیتر مخلوط در زیر بوته های کم رشد ریخته نمی شود. اگر گوجه فرنگی بلند باشد، به 1.5-2 لیتر نیاز دارید.

*تغذیه سوم در مرحله رسیدن اولین میوه ها مورد نیاز است. از همان محلول غذایی استفاده می شود، اما 500 میلی لیتر زیر هر بوته ریخته می شود.

*کود نهایی 15 روز پس از سومین کود انجام می شود. برای این منظور از کود صنعتی Agricol-3 و سوپر فسفات استفاده می شود. برای هر متر مربع 4 لیتر محلول آماده مورد نیاز است.

پسرخوانده شدن

شاخه های جانبی، به اصطلاح پسرخوانده، به طور مداوم بر روی ساقه گوجه فرنگی ظاهر می شوند. بدون داشتن زمان برای رشد کامل، مواد مغذی زیادی را از گیاه می گیرند. به همین دلیل، این گونه شاخه ها با شکستن یا نیشگون گرفتن آنها در فاصله یک سانتی متری از ساقه اصلی حذف می شوند. قدم زدن بهتر است در صبح انجام شود.
معمولاً پسرخوانده ها با اولین خوشه گل ظاهر می شوند. قدرتمندترین فرآیند مستقیماً در زیر آن شکل می گیرد. شما باید به محض اینکه پسرخوانده ها به طول 3 تا 5 سانتی متر رشد کردند، قطع کنید یا آنها را نیشگون بگیرید و یک کنده کوچک باقی بمانید. این لازم است تا یک شاخه جدید به جای شاخه حذف شده تشکیل نشود.

گره زدن

گونه های بلند گوجه فرنگی باید بسته شوند. پشتیبانی از سقوط گیاهان به زمین جلوگیری می کند و مراقبت و جمع آوری میوه های رسیده را ساده می کند. باغبانان باتجربه توصیه می کنند در مرحله کاشت نهال، پایه های پشتیبانی را در زمین در کنار بوته قرار دهید – انجام این کار در حالی که بوش هنوز رشد نکرده است راحت تر است.

ریسمان یا نخ های ضخیم مصنوعی مواد خوبی برای بند بند محسوب می شوند. آنها به اندازه کافی قوی هستند که وزن ساقه را با میوه ها تحمل کنند، اما در معرض پوسیدگی نیستند. بهتر است دستکش های باغبانی را روی دستان خود بپوشید، زیرا برگ ها و ساقه های گوجه فرنگی پوست را لکه دار می کنند و آن را به رنگ سبز کثیف در می آورند.

گرده افشانی

گوجه فرنگی گیاهان خود گرده افشانی هستند که به راحتی با این کار کنار می آیند. زنبورها و زنبورهای عسل که شهد گل را جمع آوری می کنند کمک زیادی به آنها می کنند. به همین دلیل است که نعناع معطر، کلزا، ریحان، گشنیز و سایر محصولاتی که حشرات عسل را جذب می کنند در کنار گوجه فرنگی کاشته می شوند.

گاهی اوقات گرده افشانی مصنوعی مورد نیاز است. این اتفاق می افتد اگر دما به شدت به +13 درجه کاهش یابد و برای چند روز بالاتر نرود یا برعکس – هوا گرم و خشک است. برای گرده افشانی مصنوعی شما نیاز دارید:

*بوته ها را کمی تکان دهید؛

*بکوبید، اما نه محکم، بر روی برس های گلدار.

*با یک بطری اسپری اسپری کنید یا بوته ها را با آب گرم آبیاری کنید.

این دستکاری های ساده در نیمه اول روز انجام می شود. پس از چنین تکانی، یک تخمدان در گل آذین گوجه فرنگی تشکیل می شود و میوه ها شروع به رشد می کنند.

حقیقت جالب!

گوجه فرنگی خواص درمانی دارد. میوه های آنها خطر ابتلا به سرطان، بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد، سنگ های کیسه صفرا را حل می کند و اثر تقویت کننده کلی بر بدن انسان دارد.

روش های کنترل بیماری ها و آفات گوجه فرنگی
هر 5-7 روز توصیه می شود که درمان پیشگیرانه بوته ها را با تزریق پیاز یا مخلوط بوردو انجام دهید. اگر گیاهان قبلاً تحت تأثیر نوعی عفونت قرار گرفته باشند، درمان جدی تری با عوامل قارچ کش مورد نیاز است.

شایع‌ترین بیماری‌های گوجه‌فرنگی عبارتند از: موزاییک، سوختگی دیررس، فوموز، لکه قهوه‌ای و پوسیدگی انتهایی شکوفه. با سمپاشی گیاهان با آنها، قسمت های آسیب دیده ساقه ها نیز از بین می روند.

اگر گوجه فرنگی به شدت آسیب ببیند، کل مزرعه باید به طور کامل از بین برود. قبل از کاشت در سال آینده، خاک را حفر می کنند و با محلول سولفات مس یا منگنز کاملا ضد عفونی می کنند. این امر خطر عفونت مجدد نهال ها را کاهش می دهد.

گوجه فرنگی دارای آفات حشرات بسیار زیادی است. رایج ترین:

*جیرجیرک مول که دوست دارد در خاک مرطوب و بارور شده مستقر شود. حشره کش های قوی و همچنین دم کرده سرکه یا فلفل قرمز در مبارزه با آن موثر است.

*کرم های سیمی کرم هایی هستند که به سیستم ریشه گیاهان آسیب می رسانند. برای جلوگیری از ظهور آنها در حفاری پاییزی، قلیایی کردن خاکهای اسیدی انجام می شود.

*یکی دیگر از بدترین دشمنان گوجه فرنگی، کرم های بریده جویدنی هستند. برای مبارزه با آنها، خاکورزی مکانیکی عمیق خاک انجام می شود. وجین به موقع فاصله ردیف مهم است. اگر کاترپیلارهای زیادی روی بوته ها ظاهر شوند، آنها به صورت دستی جمع آوری و از بین می روند.

*شته ها، سوسک های کک سیب زمینی – حشرات کوچکی که به قسمت بالایی آسیب می رسانند. آنها با طعمه های چسب و سمپاشی با مواد شیمیایی از بین می روند.

اشتباهات رایج در هنگام پرورش گوجه فرنگی

باغبانان بی تجربه که مایل به رشد و برداشت محصول زیادی هستند، اشتباهات زیادی مرتکب می شوند. این منجر به نتیجه معکوس می شود – بوته ها شروع به صدمه زدن می کنند ، گل ها می ریزند و حتی نمی توانید رویای گوجه فرنگی های رسیده و آبدار را ببینید. 5 اشتباه اصلی که ساکنان تابستانی مبتدی باید در مورد آنها بدانند:

*عدم رعایت مهلت های کاشت نهال – اگر این کار را خیلی زود انجام دهید، به دلیل یخبندان شبانه خطر از دست دادن نهال ها را دارید.

*با استفاده از انواع گیاهان گلخانه ای – آنها به مراقبت دقیق تری نیاز دارند، اما سطح عملکرد همچنان ناامید کننده خواهد بود.

*کاشت گیاهان با گل آذین از قبل تشکیل شده – تشکیل تخمدان مختل می شود.

*آبیاری بیش از حد مکرر – رطوبت بیش از حد منجر به آسیب به میوه ها توسط سوختگی دیررس و ایجاد عفونت های قارچی می شود.

*استفاده از کود بیش از حد معمول. موردی که بیشتر به معنای بهتر نیست. عدم تعادل مواد رخ می دهد که به دلیل آن پوشش گیاهی، گلدهی و تشکیل تخمدان ها مختل می شود.

با رعایت قوانین اساسی مراقبت از محصولات گوجه فرنگی، می توانید برداشت زیادی را حتی از یک تخت باغ کوچک برداشت کنید. رعایت تناوب زراعی، رژیم آبیاری، وجین به موقع، کود دهی و فرآوری، همه شرایط را برای رشد طبیعی گیاهان فراهم می کند. و تجهیزات، مواد و لوازم مورد نیاز برای این کار را می توان در فروشگاه اینترنتی بدون خروج از منزل خریداری کرد.